بسم الله الرحمن الرحیم

ماه ذیقعده اعمال و روزهای خاصی دارد.

کار مهم در این ماه آگاهی از نعمتهایی است که خداوند در روز (( دحوالارض ، گسترش زمین )) به بشر ارزانی داشته است .

زیرا آگاهی از نعمت و کم و کمف آن اولین مرتبه ی شکر گذاریست .

در روایات آمده که در روز بیست و پنجم ذی القعده ، کعبه نصب گردیده ، زمین گسترده شده ، حضرت آدم پایین آمده ، حضرت ابراهیم (علیه السلام ) و حضرت عیسی (علیه السلام ) متولد شدند و رحمت خدا پخش شده .

از امیرالمومنین ( علیه السلام ) روایت شده است که فرمودند : (( اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد ، در بیست پنجم ذی القعده بود. کسی که این روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد ، عبادت صد سال که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت . هر گروهی که درراین روز برای برای ذکر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند ، پراکنده نمی گردند مگر اینکه خواسته ی آنان داده می شود . در این روز یک میلیون رحمت نازل می شود که نود ونه هزار تای آن در گلوی روزهداران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود.))

(دو رکعت نماز در این روز)

روایت شده : پیش از ظهر ، دو رکعت نماز ، با یکبار سوره ی حمد و پنج بار سوره ی شمس

خوانده شود و بعد از سلام بگویید :( لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم )

و دعا کرده و بگوید : (( یا مقیل العثرات ! اقلنی عثرتی . یا مجیب الدعوات ! اجب دعوتی . یا سامع الاصوات اسمع صوتی و ارحمنی و تجاوز عن سیئاتی و ما عندی ، یا ذالجلال و الاکرام ! )) .

و مستحب است دعایی را که او آن (( یا داحی الکعبه )) است را بخواند.

التماس دعا

اللهم الرزقنا شهادت فی سبیل الله

شهدا ، التماس دعا ، حسابی